Het pittoreske Woudbloem is een dorpje dat diepgeworteld is in de geschiedenis van de gemeente Midden-Groningen. Het dorpje dankt zijn ontstaan aan de bouw van de iconische aardappelmeelfabriek De Woudbloem in 1904.
Jarenlang was de fabriek de belangrijkste bron van werkgelegenheid en vormde het hart van het dorp. Helaas kwam aan deze bloeiende periode in 1967 een einde, toen de fabriek de deuren voorgoed sloot. Het dorpje kreeg het zwaar te verduren en het aantal inwoners daalde tot slechts honderd.
Maar Woudbloem zou Woudbloem niet zijn zonder de veerkracht en de saamhorigheid van de gemeenschap. Het dorpje herpakte zich en vormde een hechte gemeenschap met een bloeiend verenigingsleven. Het honderdjarig bestaan in 2004 werd dan ook met trots gevierd en symboliseerde de kracht van het dorp.
Als eerbetoon aan de geschiedenis van Woudbloem werd in 2005 een prachtig kunstwerk geplaatst langs de Scharmer Ae. Op het kunstwerk is het embleem van het dorpje afgebeeld: een klavertjevier, symbool voor de verbondenheid van de inwoners van dit bijzondere dorpje.
De karakteristieke witte huisjes in Woudbloem De Tienborg
De karakteristieke witte huisjes in Woudbloem De Tienborg, een blok van 10 woningen aan de Scharmer Ae, werd in 1906 ontworpen door architect Wierenga. De woningen waren bestemd voor het personeel van de aardappelmeelfabriek van Woudbloem en zorgden voor een hechte gemeenschap in het dorp. Maar er was ook een keerzijde: zolang de werknemers voor de fabriek werkten, mochten ze niet verhuizen en bij ontslag moesten ze ook hun huis verlaten. Na de sluiting van de fabriek in 1967 verlieten veel bewoners het dorp, en werden de woningen zelfs een tijd gekraakt door studenten uit Groningen. Gelukkig werden ze later door Stichting Woningbouw Slochteren (nu Lefier) overgenomen en zijn ze nog steeds een bijzonder stukje geschiedenis van Woudbloem.
Reactie schrijven